Kontrowersyjna Piramida Luwru. Ciekawostki o słynnej La Pyramide
La Pyramide niegdyś była jedną z najbardziej kontrowersyjnych budowli francuskiej stolicy, lecz dziś stanowi integralną część paryskiego krajobrazu. Jej budowa podzieliła mieszkańców na zwolenników nowoczesności i obrońców wartości historycznych i nie da się ukryć, że zdecydowana większość opowiadała się po stronie tych drugich. Powstaniu Piramidy towarzyszyły liczne teorie spiskowe, a wydanie „Kodu da Vinci” jedynie je wzmocniło. Ale jak zapewne wiecie, choć w momencie powstania Piramida Luwru budziła spore oburzenie, dziś już chyba nikt nie wyobraża sobie placu przed muzeum w innej formie. Specjalnie dla Was zebraliśmy kilka ciekawostek o tej nietypowej budowli.


Piramida Luwru – ciekawostki
Co warto wiedzieć o słynnej La Pyramide:
- Idea zbudowania piramidy w tym miejscu pojawiła się już w czasie rządów Napoleona. Z kolei pomysłodawcą budowy szklanej piramidy był prezydent François Mitterrand. Warto zauważyć, że polityk zwany był przez Francuzów Sfinksem, ze względu na swoje zamiłowanie do egipskiej kultury. Za projekt Piramidy Luwru odpowiedzialny był Ieoh Ming Pei – chiński architekt i zdobywca nagrody Pritzkera, zwanej architektonicznym Noblem. Był to też pierwszy architekt spoza Francji, któremu w ogóle pozwolono na prace przy słynnym kompleksie pałacowym.
- Modernistyczna szklana piramida była wzorowana na Piramidzie Cheopsa – nachylenie jej ścian wynosi 51° (w Piramidzie Cheopsa to 51°50´). Zbudowana jest w całości z metalu i szkła laminowanego, które po raz pierwszy zostało użyte w tak dużej konstrukcji.


- Piramida ma wysokość 21,65 metrów, a każdy z jej boków ma długość 35,42 metrów. Konstrukcję tworzy stalowy szkielet oraz 673 szklane tafle. Całość waży aż 180 ton!
- W rzeczywistości Piramida Luwru to kompleks 5 piramid. Pod największą z nich znajduje się główne wejście do Muzeum oraz kasy biletowe. Trzy kolejne mniejsze piramidki oznaczają ścieżki do trzech skrzydeł pałacu, zaś piąta to słynna odwrócona piramida pod Place du Carrousel.
- Na placu postawiono specjalne słupki, dzięki którym turyści mogą zrobić zdjęcia na tle piramidy.
- W momencie otwarcia, w 1989 roku, piramida zebrała mieszane recenzje. Jej przeciwnikami byli przede wszystkim tradycjonaliści, którzy uważali, że modernistyczna budowla całkowicie zepsuła krajobraz tej części miasta. Podobnie jak Wieża Eiffla, Piramida wkrótce wrosła w tkankę Paryża, a dziś uważana jest za trzecią najważniejszą atrakcję turystyczną Luwru (po Mona Lisie i Wenus z Milo).


Zobacz też:
Podoba się panu nasza piramida?
Na dwoisty stosunek Paryżan do La Pyramide zwrócił uwagę również Dan Brown w swoim “Kodzie Leonarda da Vinci” (2003)
Nowe wejście do paryskiego Luwru zyskało niemal tak wielką sławę jak samo muzeum. Kontrowersyjna, modernistyczna szklana piramida, zaprojektowana przez urodzonego w Ameryce chińskiego architekta I. M. Pei, wciąż wywoływała niepochlebne opinie tradycjonalistów, którzy mieli poczucie, że niszczy dostojeństwo renesansowego podwórca. Goethe pisał, że architektura to zamrożona muzyka, a krytycy dzieła Pei mówili, że piramida to jak zgrzytanie paznokciami o tablicę. Postępowi wielbiciele utrzymywali, że przezroczysta piramida wysokości dwudziestu jeden metrów jest imponującym połączeniem starożytnej formy i współczesnej metody – symbolicznym łącznikiem między tym, co nowe, a tym, co stare – pomaga Luwrowi przekroczyć próg nowego tysiąclecia.
– Podoba się panu nasza piramida? – spytał agent.
Langdon zmarszczył czoło. Przez cały pobyt w Paryżu wydawało mu się, że Francuzi uwielbiają pytać o to Amerykanów. Było to oczywiście podchwytliwe pytanie. Jeżeli się powiedziało, że piramida się podoba, zyskiwało się opinię Amerykanina bez odrobiny gustu, a jeżeli się mówiło, że się nie podoba, Francuzi czuli się dotknięci.
– Mitterrand był bardzo odważnym człowiekiem – odparł Langdon wymijająco.


W jak Wam podoba się paryska Piramida?
P.S. My oczywiście niezmiennie zapraszamy na city breaki w Paryżu, podczas których będzie szansa, aby z bliska obejrzeć wspaniałą La Pyramide!